Baande architectuurkritiek in de jaren ’90 mee de weg voor het bouwmeesterschap en de Open Oproep? Ligt de sleutel tot kwaliteit in slimme processen? Wat is een ‘sterke’ publieke opdrachtgever in een democratisch bestel? Wat doet de Vlaamse Bouwmeester en wat heeft de Open Oproep in twintig jaar tijd teweeggebracht? Wat betekenen de afzonderlijke projecten in hun bredere ruimtelijke context? Kunnen architecten met singuliere ontwerpen tegemoetkomen aan een collectief verlangen? Hoe spoort de Open Oproep met de verbreding van de architectuurpraktijk en de evoluerende wedstrijdcultuur? Acht auteurs blikken terug op twee decennia architectuur in publieke opdracht en reiken actuele reflecties aan.